Erken evre Akciğer Kanseri Cerrahisi
(VATS/Torakotomi, segmentektomi, lobektomi)

Erken Evre Akciğer Kanseri Cerrahisi: VATS/Torakotomi, Segmentektomi, Lobektomi

Erken evre akciğer kanseri, kanserin akciğerin sınırlı bir bölgesine yerleştiği ve genellikle çevre dokulara yayılmadığı bir aşamadır. Bu aşama, akciğer kanserinin tedavi edilebilir olduğu ve cerrahiden en fazla faydanın sağlanabileceği dönemdir. Erken evre akciğer kanseri cerrahisi, tümörün cerrahi olarak çıkarılmasını amaçlar ve hastanın yaşam süresi ile yaşam kalitesini artırma açısından kritik bir rol oynar.

Erken evre akciğer kanseri cerrahisinde kullanılan başlıca cerrahi yöntemler VATS (Video Yardımlı Torakoskopik Cerrahi), torakotomi, segmentektomi ve lobektomidir. Bu yazıda, bu cerrahi tekniklerin her birini inceleyecek ve erken evre akciğer kanserinin tedavisinde nasıl kullanıldıklarını açıklayacağız.

Erken Evre Akciğer Kanseri ve Cerrahi Müdahale

Erken evre akciğer kanseri genellikle kanserin yalnızca akciğerin belirli bir kısmında yerleşmiş olduğu, metastaz yapmamış ve lenf nodlarına yayılmamış vakaları ifade eder. Bu evrede kanserin tedavi edilmesi büyük oranda mümkündür ve cerrahi müdahale hastanın tedavisinde ana tedavi seçeneğidir.

Erken evre akciğer kanseri cerrahisinde amaç, tümörün tamamının çıkarılması ve akciğer fonksiyonlarının korunmasıdır. Bu cerrahiler, genellikle lobektomi (akciğerin bir lobunun çıkarılması), segmentektomi (akciğerin bir segmentinin çıkarılması) ve daha az invaziv teknikler olan VATS (Video Yardımlı Torakoskopik Cerrahi) ya da torakotomi gibi büyük cerrahi işlemleri içerir.

VATS (Video Yardımlı Torakoskopik Cerrahi)

VATS, minimal invaziv bir cerrahi yöntem olup, akciğer kanseri gibi torasik hastalıkların tedavisinde sıklıkla tercih edilir. VATS, torakoskopik cerrahi olarak da bilinir ve küçük bir kesiden yerleştirilen bir video kamerayla göğüs içi yapılara ulaşılmasını sağlar. VATS, hastalar için daha kısa iyileşme süresi, daha az ağrı ve daha hızlı postoperatif toparlanma gibi avantajlar sunar.

VATS’in avantajları:

• Minimal invaziv cerrahi: Küçük bir insizyonla yapılır ve büyük bir kesiye gerek yoktur.
• Hızlı iyileşme süreci: Hastalar genellikle hastanede daha kısa süre kalır ve daha hızlı bir şekilde normal aktivitelerine dönebilirler.
• Daha az ağrı: Geleneksel cerrahi yöntemlere göre daha az postoperatif ağrı görülür.
• Daha düşük komplikasyon riski: VATS ile yapılan cerrahi müdahalelerde enfeksiyon ve kanama gibi komplikasyon riski daha düşüktür.

VATS, genellikle lobektomi veya segmentektomi gibi cerrahi işlemlerde kullanılır. Küçük bir kamera ve özel cerrahi aletlerle akciğerin çıkarılması gereken bölgesi erişilir ve tümör başarıyla çıkarılabilir.

VATS, şu durumlarda tercih edilebilir:

• Erken evre akciğer kanseri vakalarında,
• Tümörün akciğerin bir lobunda veya segmentinde sınırlı olduğu durumlarda,
• Hastanın genel sağlık durumu iyi olduğunda ve cerrahi müdahaleye toleransının yüksek olduğu durumlarda.

Torakotomi

Torakotomi, daha invaziv bir cerrahi yöntem olup, göğüs duvarında daha büyük bir insizyon açılarak akciğerlere ulaşılır. Torakotomi genellikle daha büyük tümörlerin olduğu veya VATS gibi minimal invaziv cerrahilerin mümkün olmadığı vakalarda tercih edilir. Torakotomi, genellikle kanserin daha ileri evrelerinde veya büyük lezyonların varlığında uygulanabilir.

Torakotominin avantajları:

• Büyük tümörler için uygun: Torakotomi, akciğerin daha büyük bölümlerine ulaşmak ve büyük tümörleri çıkarmak için gereklidir.
• Daha fazla cerrahi alan: Cerrah, daha geniş bir alana sahip olduğu için tümörün çevresindeki dokuları da daha iyi inceleyebilir ve gerekirse çıkarabilir.

Ancak, torakotomi daha büyük bir insizyon gerektirir ve bu da postoperatif iyileşme sürecini uzatabilir ve daha fazla ağrıya yol açabilir. Bu nedenle, VATS gibi daha az invaziv yöntemlerin kullanılamadığı durumlarda tercih edilir.

Segmentektomi

Segmentektomi, akciğerin sadece bir segmentinin çıkarılması işlemidir. Segmentektomi, lobektomiye göre daha az invaziv bir cerrahi yöntemdir, çünkü sadece akciğerin bir bölümünün çıkarılması yeterlidir. Bu yöntem, özellikle tümörün akciğerin bir bölümüne sınırlı olduğu, genel sağlık durumu iyi olan ve akciğer fonksiyonlarını korumak isteyen hastalar için uygundur.

Segmentektomi, erken evre akciğer kanseri tedavisinde önemli bir yer tutar. Özellikle küçük tümörlerde, akciğerin diğer bölümleri korunarak kanserli bölge çıkarılabilir.

Segmentektominin avantajları:

• Akciğer fonksiyonları korunur: Sadece kanserli segment çıkarıldığından, hastanın solunum fonksiyonları daha iyi korunur.
• Daha az invaziv: Lobektomiye kıyasla daha az doku çıkarılır ve iyileşme süresi daha kısa olabilir.
• İyi hastalar için tercih edilir: Segmentektomi, özellikle tek akciğeri olan hastalar veya solunum fonksiyonları sınırlı olan hastalar için iyi bir seçenektir.

Segmentektomi, şu durumlarda tercih edilebilir:

• Küçük, lokalize kanserlerde,
• Akciğerin yalnızca bir segmentinde sınırlı tümörlerde,
• Akciğerin diğer bölümleri sağlıklı olan hastalarda.

Lobektomi

Lobektomi, akciğerin bir lobunun çıkarılması işlemidir. Akciğerin her biri üç lobdan (sağ akciğerin üç lobu ve sol akciğerin iki lobu) oluşur. Lobektomi, genellikle akciğer kanserinin daha ileri evrelerinde veya tümörün tek bir lobda yerleştiği durumlarda tercih edilen bir cerrahidir.

Lobektomi, akciğer kanseri tedavisinde en yaygın kullanılan cerrahi prosedürlerden biridir. Bu işlemde, tümörlü lob ve çevresindeki sağlıklı dokular tamamen çıkarılır. Lobektomi, erken evre akciğer kanseri tedavisinde en etkili cerrahi seçenektir çünkü akciğerin büyük bir kısmı korunur.

Lobektominin avantajları:

• Kanserin tamamen çıkarılması: Tümörlü lobun çıkarılması, kanserin tamamen ortadan kaldırılmasını sağlar.
• Akciğer fonksiyonlarının korunması: Akciğerin yalnızca bir lobu çıkarıldığı için geri kalan loblar hastanın solunum fonksiyonlarını sağlamaya devam eder.
• Yüksek başarı oranı: Lobektomi, özellikle erken evre akciğer kanserlerinde yüksek başarı oranına sahiptir.

Lobektomi, şu durumlarda tercih edilir:

• Tümörün akciğerin tek bir lobunda yerleştiği ve diğer bölgelerde kanser bulunmadığı durumlarda,
• Hastanın genel sağlık durumu iyi olduğunda,
• Kanserin hızlı büyüme potansiyeli taşıdığı ve tedaviye gereksinim duyulan durumlarda.